"Tüm popülerliği geçtikten sonra içim rahat bir biçimde" takıntısıyla Ayfer Tunç'un Bir Maniniz Yoksa Annemler Size Gelecek adlı "yaşantı" kitabını okuyorum. Bakınız yıl olmuş 2010, kitap ne zaman yayımlanmış 2001. Güzel. Yeterince zaman geçmiş. Bu takıntı başarıyla huzura erdirilmiştir öyleyse. İlginç olan şu: kitap 1970'lerdeki çocukluktan bahsediyor tüm canalıcı ve komik ayrıntılarıyla ama çocukluğunu 80'lerin sonu 90'ların başında İzmir-Karşıyaka'da (taşra?!) geçirmiş biri olarak her şey yüzde doksan tanıdık. Ahanda buradan yepyeni bir nostalji malzemesi çıkarabilirim: Eskiden 20 yılda hiçbir şey kolay kolay değişmiyorken, şimdilerde bir yıl içinde bile neler neler hızla değişiyor, piyuuuu... Bkz. öğrenciler.
Anahtar alıntılar: "apartıman çocuğu poroblemli çocuk", çalınan meyveler için büyüklerin kullandığı "göz hakkı" tabiri, "aldım verdim ben seni yendim", "atan alır spor", "verin topumu ben gidiyorum", "tilki tilki saat kaç?"...bir de "aspirin silgi", ama bu da benden, kitaptan değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder